Ийм үед барьцгүй болдог юм шиг,. гарах хаалга, хаах үүд олдохгүй, юу ч мэдрэгдэхгүй, зогсоо байдалд уначихлаа. дахиад л зовоох нь дээ. яах ёстой юм бээ. хаашаа ч хамаагүй нуугдчих юмсан. зовоохгүй л байвал бусад нь ч яамай байнаа. хэн ч чиний төлөө биш ээ! хэнээс юуг ч битгий хүлээээ duya минь,. юм л бол зугтана, нуугдана. яасан амин хувиа бодсон юм бээ. өнөөдөр "мэдсэн" анхны өдөр. илүү ихээр зовоож эхэлсэн өдөр.
No comments:
Post a Comment